Aan ranghogere dient hij te gehoorzame en ranglagere niet. De hond kan zich niet in de mens verplaatsen, maar de mens wel in een ander wezen. Echter kinderen kunnen dit nog niet.

Vanaf 7 jaar moet men per kind & hond individueel bekijken. Het hangt hierbij sterk af van de eigenschappen van het kind/hond. Laat het kind beginnen met niet-dominante handelingen, en voer de graad van dominantie langzaam op. De hond gaat stilaan het ouder wordende kind als ranghogere accepteren, maar op welke leeftijd dit gebeurt, hangt af van kenmerken van het kind in combinatie met kenmerken van de hond, en verschilt dus per kind&hond combinatie. Niet-dominante handelingen, en voer de graad van dominantie langzaam op. De hond gaat stilaan het ouder wordende kind als ranghogere accepteren, maar op welke leeftijd dit gebeurt, hangt af van kenmerken van het kind in combinatie met kenmerken van de hond, en verschilt dus per kind&hond combinatie.

Kinderen vanaf 12 jaar moeten zich net als volwassenen als ranghogere opstellen:in de ogen van de hond mag het ‘kind’ (vaak een puber) zelfstandig een ranghogere positie innemen. Het ‘kind’ kan nu bevatten hoe de communicatie met een hond verloopt, begrijpt de gedragscodes en kan zich daaraan net zo goed houden als een volwassene. Vanaf deze leeftijd kan een kind in principe zelfstandig met een hond op training gaan en met hem werken. Kinderen vanaf 12 jaar zouden eigenlijk van Harte welkom moeten zijn op hondenscholen.

4.    Het uitlaten van een hond dient altijd onder begeleiding te gebeuren. Let op dat een klein kind tot 10 jaar niet alleen de hond uit laat. Denk na, kan uw kind deze hond wel de baas als hij onder weg een andere hond tegen komt.

11.Laat de hond naar het kind komen en niet anders om. Het kind stelt zich dan hoger op daardoor. Loopt het kind wel naar de hond en deze is er niet van gediend omdat deze b.v. net op een knook knabbelt zal de hond een waarschuwend gegrom laten horen. Het kind begrijpt deze gedrag kenmerken niet (kunnen we ook niet van hem verlangen).En omdat ze mekaars taal niet spreken gaat het dus mis.

In zo'n situatie is de hond helemaal niet vals! De communicatie tussen het kind en de hond is alleen dus niet duidelijk geweest.
Wanneer het mis gaat, is dit altijd de schuld van de ouders, want die hadden er op toe moeten zien dat het niet gebeuren kon.
Ongelukken kunnen voorkomen worden door kinderen en de hond nooit alleen bij elkaar te laten.
Zeg nooit: "Mijn hond doet zoiets niet", want het hoeft de schuld van de hond ook helemaal niet te zijn.
En zeg nou ook niet: "Zoiets doet mijn kind niet", want vaak hoeft het niet bewust te gaan.
Neem nou het volgende voorbeeld:
Het kind wil op de bank, de hond ligt ervoor en het kind gebruikt de hond als opstapje.
Echter hierbij staat het kind op een voor de hond gevoelige plek .
De hond bijt! Je had dit kunnen voorkomen, wanneer je er maar bij geweest was.   

Er wordt mij vaak de vraag gesteld kan een border collie wel met kinderen?

Dus, ja, een border collie is een ideale gezinshond voor een sportief en consequent gezin!!!

Kleine kinderen op ontdekkingsreis

Kleine kinderen zijn volop aan het leren. Ze willen de hele wereld ontdekken en doen hiervoor allerlei oefeningen. Ze willen weten hoe een Teddybeer of een Barbiepop in elkaar zit en proberen of de poten of benen eraf kunnen. De ogen moeten het ook vaak ontgelden en pluche neusjes worden helemaal afgekloven. Dit is volkomen normaal en hoort bij het groeiproces van kleine kinderen. Kleine kinderen zien een hond niet anders dan die Teddybeer. Ook daarmee kan geknuffeld en gespeeld worden.
Stel u eens voor: De hond ligt lekker in zijn mand. Het kind kruipt over de vloer en is weer eens op ontdekkingsreis. Het kind heeft zich klein gemaakt en straalt onderdanigheid uit. Het kind ziet de hond en kruipt er naar toe. In de natuur zal een hogere in rangorde bijna nooit naar een lagere toegaan tenzij hij wil corrigeren. Maar dan maakt hij zich groot. Het kind toont zich dus kruipend nog eens extra onderdanig ten opzichte van de hond. De hond heeft in ieder geval dit idee. Het kind niet. De hond gromt en waarschuwt een lagere in rangorde dat deze niet dichterbij moet komen. Hij wil dat niet en heeft hier in "hondennormen" het volste recht toe. Het kind is immers onderdanig. Het kind vindt het echter alleen maar leuker, want er komt nog geluid ook uit die hond. Dit is veel aantrekkelijker dan die Teddybeer die ergens in een hoek ligt. Het kind kruipt door en gaat verder op onderzoek uit. Een onderzoekend kind wil kijken of die oren vast zitten, of er aan de neus gedraaid kan worden of dat de ogen eruit kunnen. Het kind kan niet anders. Het is de wereld aan het ontdekken. De hond bijt, is vals en wordt afgemaakt. Die rothond.

Maar dit was geen rothond. Dit was een volkomen normale hond die puur honds heeft gereageerd met helaas een hele slechte baas die er niets van heeft begrepen.

Kleine kinderen die commando's geven

Verhouding baas versus hond

Het gedrag van een baas naar zijn hond: moet duidelijk zijn voor de hond, dit om misverstanden te voor komen. Door zelfverzekerd op te treden, met behulp van je stem en onze houding[maar niet extra de boeman uithangen].Meen wat u zegt en als hij probeert er onder uit te komen,geef hem niet zijn zin.

 Laat "braaf of goed zo"  klinken  met een hogere stem , wees opgewekt en vrolijk [je doet eigenlijk altijd alsof naar de hond,ook tijdens je training] Geef het commando's niet steeds achter elkaar. De hond leert er alleen maar niet naar te luisteren. Voert de hond het commando niet in een keer uit, dan helpen we hem bij het tweede commando de opdracht uit te voeren ( bv. met handhulp).

De honden taal.

En zo gaat de rangorde verdeling verder naar beneden tot aan de laagste in rang de underdog genaamd. De alfa bepaalt wat er gebeurt. Een democratie overleg kent de wolf/hond niet. 

Hoe rijmt dit nu met ons gezin?

 Het is heel triest maar de hond is altijd het lijdende voorwerp.
Om dit nu te voorkomen moet de baas dus alleen maar duidelijk zijn naar de hond.

Wat is nu honden gedrag?

• oren plat in de nek

• Niet recht in de ogen kijken naar de hogere

• kop in schijn naar beneden

• de staart naar beneden of tegen  beneden of tegen de buik aan gedrukt.

• door de poten zaken

• op zijn rug of zij plat liggen en zijn kwetsbaarste lichaamsdeel tonen,n.l. zijn buik .Een meerdere zal dan nooit aanvallen. Slechte mensen wel.

Angst voor ………

Hoe ontstaat extreme angst?

Een hond die  werkelijk bang is voor knallen maakt een vreselijke periode door. Traumatisch bijna te noemen.

Maar vaak is de angst voor vuurwerk juist is heel erg aan de aanwezigheid van  mensen gebonden. De gigantische angst wordt veroorzaakt door onszelf, wij verdiepen zijn oorspronkelijke  schrik tot een ware paniekaanval.

Een ander onverenigbaar gedrag aanleren: bijv. gaan zitten in plaats van vluchten (counter- conditioning). prikkelknallen andere gevoelswaarde geven.

Een angst weg trainen vraagt om een deskundig en gerichte aanpak en heel veel tijd. U zult de hond een andere, nieuwe ervaring moeten bieden. Zo'n nieuwe ervaring kan een ander gedrag inzetten, dat uiteindelijk sterker zal zijn dan het oude, angstige gedrag.

Begin met de oefening Zit , deze oefening brengt rust in een hond

Een hond die in de zit gaat kan niet gelijktijdig vluchten. Breng de hond in een ontspannen stemming door lichte massage toe te passen. Bent u zover gekomen dat uw hond onmiddellijk en ontspannen (!) gaat zitten als u dat zegt, pas dan kunt u verder met uw training om de angst voor knallen weg te  nemen. Dat gaat als volgt: Zet een CD-tje met vuurwerk op [of een ander knallend geluid] en zet het geluid op zijn allerzachtst, zo zacht dat de hond niet angstig wordt. Houd hem aan de lijn, daardoor heeft hij een stukje steun en kunt u voorkomen dat hij wegkruipt.

Dat moet u dus hoe dan ook zien te voorkomen. Doe heel normaal tegen de hond of extra vrolijk. Geef hem wat lekkers als hij geen angstig gedrag vertoont, of knuffels. Of speel met zijn balletje met hem. Ook kunt u iedere keer wanneer u het onweer hoort, een geliefd familielid laten binnenkomen of iets leuks met hem doen. Daardoor wordt het geluid van het onweer een signaal dat er iets leuks gaat gebeuren, in plaats van dat het allemaal ellende veroorzaakt. Gaat dat goed, dan zet u het geluid een ietsje harder.

Wanneer dit niet wil helpen kunt u ook van te voren, eer het vuurwerk los barst, een kalmerende medicijnen geven. Hij leert hier echter niet mee dat hij niet bang hoeft te zijn. U onderdrukt alleen de angst. Soms is de angst gerelateerd aan de omgeving of aan voorwerpen. Als de omgeving zelf besmet gebied is (de hond is alleen bang in de huiskamer), is het makkelijker de therapie in een andere omgeving te starten en pas bij succes over te zetten naar de huiskamer. Houd wel rekening met een terugval. De hond is misschien voor het eerst geschrokken van een onverwachte knal in zijn vertrouwde park en durft er sinds dat moment niet meer in. U zult dan moeten beginnen in huis, dan in uw tuin en stukje bij beetje naar dat park moeten terugkeren (probleem is hoe je onweer in het park kan ensceneren). Bij een hond die bang is voor knallen kan dat wel d.m.v. een klapperpistool [die u eerst om het geluid te dempen in een handdoek wikkelt en deze dan laagje voor laagje afwikkelt].

Kan negeren een oplossing bieden bij ongewenst gedrag?

Op een van mijn lesuren kwam er een mevrouw binnen met om haar heen springend en joelend een herderachtig hondje. De mevrouw kon nauwelijks gewoon lopen omdat de hond dan weer voor en dan weer naast haar druk bezig was een kangoeroe te imiteren.
Het blijft mij verbazen hoeveel springvermogen sommige honden hebben dit ventje sprong vanuit stilstand verticaal een halve meter omhoog terwijl hij zelf nauwelijks groter als 40 cm was. Bij het kennismaken en handen schudden merkte ik dat de eigenaar moeite moest doen om niet naar haar hond uit te vallen. Ze verontschuldigde zich voor zijn gedrag en probeerde door de riem in te korten te voorkomen dat de hond ook mij ging bespringen.
Toen mevrouw haar jas wilde uittrekken begon de hond ook nog eens te blaffen en deed pogingen om in haar armen te happen. Nu was mevrouw haar geduld op en ze snauwde naar de hond: " Nu is het uit, stoppen." De hond reageerde hierop door in een nog hogere versnelling te gaan springen en happen. Zijn hele houding straalde uit dat wat hem betreft de "pret" nog wel even kon voortduren. Hij kreeg negatieve aandacht.
Gelukkig heb ik altijd de beschikking over een jaszak vol met hondensnoepjes die ook nu weer erg bruikbaar bleek. Door het maken van een vreemd geluid kon ik zijn aandacht krijgen en daarna kon ik met hondensnoepje zijn aandacht vasthouden. De mevrouw begon haar verhaal en legde uit dat een andere hondenschool haar had doorverwezen omdat zij niet meer wisten wat ze met deze probleemhond aan moesten. De oplossing om het gedrag te negeren werkte niet. Oefeningen als zit, af en komen gingen uitstekend. Het opspringen was echter niet af te leren en niemand begreep waarom het gedrag de afgelopen tijd was verergerd. Behalve het opspringen ging de hond nu ook nog eens happen naar de tijdens het springen.
De eigenaresse van de "probleemhond"had het vertrouwen in de adviezen van de andere hondenschool verloren. Het gedrag was alleen maar toegenomen en nu zat ze met een hond die ook nog begon te bijten. Wat was er fout gegaan en is negeren wel zo’n goed advies.


De moeilijkheid bij het negeren is dat het voor de eigenaar nauwelijks mogelijk is om helemaal geen aandacht te besteden aan het ongewenste gedrag. En praktisch gezien is het niet kijken naar een joelende en/of druk opspringende hond voor de niet geoefende eigenaar ook geen eenvoudige zaak. Want zelfs als duidelijk gemaakt kan worden dat niet aanraken, niet praten en ook niet kijken de uiteindelijke oplossing geeft (omdat gedrag dat helemaal niet meer beloond wordt uiteindelijk zal uitdoven), dan nog zullen mensen bijna altijd kijken naar datgene wat hen irriteert. Tussen honden onderling is kijken naar de ander de meest primaire vorm van contact. Iedere blik van de eigenaar wordt door de hond opgevat als aandacht en zal ervoor zorgen dat het ongewenste gedrag blijft bestaan.
 

Negeren maakt het erger
Een ander aandachtspunt is dat het belangrijk is om te weten of het probleemgedrag wat men wil gaan negeren vóór die tijd altijd of juist onregelmatig beloond werd. Werd het altijd beloond dan heeft het advies van negeren een betere kans van slagen dan bij gedrag wat vóór die tijd onregelmatig werd beloond. Een hond die gewend is om iedere keer beloond te worden voor bepaald gedrag zal bij negeren gelijk merken dat zijn gedrag geen succes meer oplevert. Al snel zal deze hond opgewonden en gefrustreerd raken.
Vanuit die spanning zal de hond overgaan tot het harder en beter laten zien van het ongewenste gedrag. Lijkt een beetje op de clicker training. De hond kan als het ware niet geloven dat zijn gedrag niet meer de gewenste beloning oplevert.
Juist op die momenten is het moeilijk om niet te kijken naar het gedrag. Zelf wijs ik mensen erop dat ze bij een gevoel van wanhoop vooral even moeten bellen. Als je als eigenaar het probleemgedrag juist ziet toenemen in plaats van afnemen kan ik me immers goed voorstellen dat je het moeilijk te geloven vindt dat je met de juiste therapie bezig bent.
 

Het risico van agressie
Een ander facet waar rekening mee gehouden dient te worden betreft honden die neigen naar het hanteren van agressie als oplossing voor frustratie.
Bij negeren hebben zij een uitstekende reden om tot agressie over te gaan.
Dit betekent onder andere dat de eigenaar die te maken heeft met de "regelteef", die piept en zeurt omdat hij daarmee "commando’s" aan de baas kan geven, rekening moet houden met de kans dat bij het negeren van dit drammerige gedrag de hond mogelijk zal overgaan tot agressie. Zie het happen van hond naar het vrouwtje. Als de eigenaar hierdoor overrompeld wordt en er van onder de indruk raakt ontstaat er een gevaarlijke situatie. De hond heeft geleerd dat agressie inderdaad de oplossing is om je doel te bereiken. Bij zo’n geval zal er eerst gekeken moeten worden naar de relatie baashond. Bovendien zullen er een aantal veiligheidsbuffers aangebracht moeten worden voordat men kan overgaan tot het negeren van het probleemgedrag.
 

Als negeren niet lukt
Naast het advies om te negeren is het belangrijk dat de eigenaar wel een oplossing aangereikt krijgt als hij of zij het echt niet meer ziet zitten. Bijvoorbeeld als de hond zo hard gaat janken of zo heftig blijft opspringen dat er wel aandacht aan besteed moet worden. In zo’n geval is een "time-out", dat wil zeggen de eigenaar brengt de hond zonder iets te zeggen naar een andere ruimte,  een optie als negeren onmogelijk dreigt te worden. Belangrijk hierbij is wel dat de eigenaar de hond kordaat, snel en zonder iets te zeggen uit de kamer verwijderd. Ook bij dit advies is voorzichtigheid geboden en moet men inzicht hebben in de relatie baas/hond. Het kan namelijk zo zijn dat de opgewonden hond het niet accepteert als de eigenaar hem aan de halsband pakt en tegen zijn wil in de kamer uitbrengt.
 

Het probleem onderschatten
De hond, die voor zijn (probleem)gedrag onregelmatig beloond werd, zal bij negeren van dit gedrag minder snel en minder heftig gefrustreerd raken. Hij is immers gewend aan het feit dat niet iedere poging beloond wordt. Maar bij deze hond is het gedrag meestal veel steviger verankerd en duurt het langer voordat het uitgedoofd is.
Bovendien bestaat het gevaar dat de eigenaar onderschat hoe volhardend het gedrag van zijn/haar hond is. De hond zeurt lang niet zo erg als men van tevoren verwacht had. Het is dan mens eigen om te denken dat het allemaal wel meevalt en vervolgens het advies van negeren wat minder letterlijk op te vatten. Deze eigenaren zullen ongemerkt en onbewust weer overgaan tot het belonen van het gedrag. Ook wordt het niet "zeuren" van de hond door de eigenaar vaak uitgelegd als een bewijs dat de hond zijn best doet. Met dat idee in het achterhoofd blijkt het moeilijk de hond niet zo af en toe te belonen.
Als de eigenaar consequent blijft negeren zal gedrag, dat niet zelf belonend is (zoals bijvoorbeeld najagen ), uiteindelijk verdwijnen. Belangrijk is dat eigenaren zich realiseren dat honden eerst harder gaan proberen om succes te hebben met gedrag dat hen tot aan dat moment altijd iets opleverde. Door de onverwachte heftige aanzet van het probleemgedrag kan de eigenaar zelf ook spontaan terugvallen in gewoontegedrag en dus de hond toch weer aandacht geven. Als het probleemgedrag ook in deze moeilijke periode consequent genegeerd word zal het uiteindelijk definitief verdwijnen.
 

Onregelmatige interval beloning
Onderzoek heeft aangetoond dat het beste beloningssysteem om eenmaal aangeleerd gedrag te versterken bestaat uit het onregelmatig en voor de hond niet voorspelbaar belonen. Dus in plaats van iedere keer aandacht geven aan het opspringen is een aantal keren negeren en dan "zomaar" ineens wegduwen of toespreken van de hond een prima manier om het gedrag in stand te houden. Dit principe moet aan de eigenaar uitgelegd worden, zodat deze begrijpt waarom hij zo consequent moet zijn met negeren. Mensen zijn geneigd om getallen en hoeveelheden te vergelijken. Dat betekent dat wij 8 keer negeren en 2 keer belonen als positief zien, immers 8 is meer dan 2.
Dat dit systeem voor de hond juist aanleiding is om het gedrag te blijven vertonen kan voor sommige mensen dan ook moeilijk te begrijpen zijn.
 

Verandering bij eigenaar
Dit brengt me bij het laatste knelpunt van negeren als advies. Om bij de hond een gedragsverandering teweeg te brengen moet de eigenaar ook zijn/haar eigen gedrag veranderen. Is het probleem al voor langere tijd aanwezig dan is het waarschijnlijk dat het gedrag van de eigenaar en de reactie op het probleemgedrag van zijn/haar hond vaste patronen heeft aangenomen. Met andere woorden, ook bij de mens is het gedrag een gewoonte worden. Het veranderen van dit gedrag lukt alleen als men zich terdege voorbereid en overtuigd is van de noodzaak om het anders te doen. Om dit alles te bereiken krijgen eigenaren van mij vaak de opdracht om nauwkeurig hun eigen reactie op het probleemgedrag van hun hond op te schrijven. Pas als men weet welk gedrag men zelf moet veranderen kan er nagedacht worden over of dit haalbaar is en welke hulp de eigenaar hier bij nodig heeft. Het is dus van essentieel belang dat eigenaren zich realiseren dat het veranderen van hun eigen gedrag bij henzelf frustratie kan oproepen en aanleiding kan zijn om met de gedragstherapie van de hond te stoppen.

Ik hoop dat bovenstaand verhaal niet alleen het principe van negeren uitlegt, maar tevens duidelijk maakt dat het geven en het opvolgen van advies niet zonder kennis van zaken mag zijn.

Rangorde bevestigende handelingen.

  Een paar huisregels om de baas te kunnen worden en te blijven.  

•  Niet naar de hond toelopen, tenzij u uw gezag kunt waarmaken.

•    De hond niet tegen u op laten springen of oprijden.

•    De hond mag niet op de bank of in bed. De positie van de hond mag niet hoger zijn dan uw schouders!

•    Geef de hond eten wanneer u gegeten heeft. 

• Doe elke dag korte sessies gehoorzaamheidstraining met de hond.

•    Stoei nooit liggend met de hond.

•    Geef de hond een eigen ligplaats.

•    U begint en eindigt het spel, gebruik een speeltje dat u meteen opruimt.

•    Borstel de hond geregeld op alle plekken.

•    Tegen de hond in/aan lopen is zeer dominant. Dat geldt ook voor het wegsturen[ook als hij slaapt voor de keuken door ingang].

•    Bij het naar binnen en buiten gaan loopt u voorop.

•    Blijf cursus volgen bij een goede school die aandacht en voldoende kennis in huis heeft.  

•    Laat een dominante hond niet in de beurt van uw huis/auto plassen.

•    Gedraag u zelf verzekert en niet aarzelend.

•    Straf de hond niet op zijn eigen plek.

•    Verbied opdringerig gedrag.

•    Voorkom gedachteloos knuffelen. B.v. bij de t.v. s’avonds, in de luie stoel.

•    MAAK MET HET HELE GEZIN AFSPRAKEN OVER DE OPVOEDING/COMMANDO’S.

•    Stap gewoon over de hond en blijf eens over hem heen staan af en toe.

•    ZORG DAT DE COMMANDO’S ALTIJD WORDEN UITGEVOERD [OOK ALS DE TEL. GAAT]

•    GEBRUIK EEN VLAKKE STEM VOOR DE COMMANDO’S EN EEN HOGERE STEM VOOR DE BELONING [GOED ZO DAT IS AF], EN EEN DIEPE ZWARE STEM VOOR DE STRAF UITINGEN [beter is het om de hond niet in de fout te laten gaan!].

Iedere hond is anders, zo ook iedere baas/hond combinatie.

Handleiding hoe je o.a. een kan hond te trainen.

Ik wil aan de hand van een eenvoudig kinderspel, het principe van timing en shaping uitleggen.

Het spel is eenvoudig, met weinig regels.

In het spel van de kinderen, wordt er een schat verstopt voor een van de kinderen [de zoeker].

De hond zal met behulp van de andere kinderen [de geleiders] de schat moeten vinden. Op het moment dat het kind in de goede richting van de schat loopt ,zeggen de anderen “warm”of “koud”.

Zwijgen kan dan betekenen ,ga er mee door ,waar je mee bezig bent.

Via deze methode vervalt het straffen en corrigeren bijna geheel.

Zetten we dit nu om naar het trainen met een b.v. hond ,dan is de handler[geleider] en de hond de “zoeker”.De schat die men vindt is de motivator. Neem hier voor b.v. wat brokjes of speeltje. Je kunt ook op het moment dat hij dat doet wat jij wilt in verbeterde vorm, gelijk belonen met een click of met je stem,Yes. Daar straks meer over.

Het moment dat je gaat belonen is verschrikkelijk belangrijk.

Op het moment dat hij “warm “zit, moet je niet te lang wachten. Dus geen 2 minuten er tussen laten.

Maar binnen een halve sec. belonen. Stel dat je te laat beloont ,dan beloon je iets wat hij/zij onder tussen aan het doen is b.v. weg kijken of scheef zitten.

De hond[de zoeker] raakt daardoor verwart. Het beste is op het moment dat de hond er naar kijkt of net die eerste aanzet geeft tot wat jij wilt leren aan hem/haar ,jij gelijk beloont.

Voor het “koud”signaal kun je b.v. Nee of Ugh gebruiken.    

Stem beheersing.

De hond is hoe groot de afstand ook is zeer gevoelig voor ons stemgeluid.

Als je met de stem de aanwijzingen geeft ,gebruik dan een beheerst stemgebruik.

Wat bedoel ik daar nu mee?Bij een “warm”geeft u een hoog stemgeluid en bij “koud” een laag stemgeluid.

Ook de intentie is verschillend. Gebruik voor de schat vinden veel enthousiasme. Dus een perfecte uitvoering voor de hond[toppen raken].en voor de “koude”dus verkeerde of willen weigeren een beheerste Nee of Ugh. En bij hele erge overtredingen ,een zware zweepslag Nee.

Lichamelijke begeleiding.

Door middel van een lijn of via een wijzend gebaar[of een klopje op het lichaam]kunnen ook werken om het voor de hond gemakkelijker te maken een oefening uit te voeren.

Echter ik zelf zet hier een kanttekening bij.Niet iedere hond reageert op deze methode goed.De hond kan bij verkeerd gebruik van b.v. de lijncorrectie eerder schuw en angstig worden.

Lichaamstaal.

Of te wel anticipatie.

De hond[de zoeker ]kan aan de hand van onze lichaamstaal veel af lezen. Zoals wij ook van zijn lichaamstaal te weten komen ,wat onze hond van plan is. Dit lezen van de taal van de honden is eveneens zeer belangrijk om goed te trainen met je hond.

Door een hele minieme beweging met b.v. de schouder in het volgwerk kan de hond weten ik moet zo naar rechts of links en als ik dan dicht bij de baas blijf ,krijg ik een beloning.

Dit kan voor de baas een gewenst of ongewenst effect geven. Stel dat de baas helemaal geen wending wilde inzetten,dan loopt de hond dus in een verkeerde positie.

Wat voor de hond dus geen beloning oplevert. En de volgende keer weer wel ,want dan volgt er wel een beloning. Dit kan voor de hond bijzonder verwarrend zijn.  

In de wedstrijd ring kan de hond dan ook aan de hand van lichamelijke uitingen en ons stemgeluid voelen hoe het met de baas gesteld is. Vandaar dat overwinning van je zenuwen zeer belangrijk is,want je brengt het over op de hond,zeggen ze wel eens. De hond presteert minder.

In Obedience wedstrijden wordt de mogelijkheid geboden in plaats van de wedstrijd te lopen er ook een trainingsronde van te maken. Wat de handler en de hond de gelegenheid geeft te wennen aan het fenomeen wedstrijden. Denk daarbij eens aan geluid,mensen massa,spanning baas naar de hond,andere honden.   

Fouten zijn positief.

Men leert veel van de fouten die men maakt als wel van de beloningen.

De hond wordt gecorrigeerd bij zijn “koud”handelingen en beloont bij zijn goede “warm”handelingen.Veel trainers weten het al,vroeg of laat zal de hond zijn verkeerde handelingen achterwege laten ,om beloning te ontvangen voor de goede handelingen.

Soms laten we de hond extra vanuit een moeilijke positie een oefening doen waardoor hij leert van zijn fouten b.v. inkomen.

Hij leert ook dan beter b.v. in te komen ,vanuit de moeilijke richting.

Hij leert zich zelf te corrigeren.

En de correctie die de baas via b.v. stem geluid geeft ,leert de baas hem het geluid te herkennen voor “beter”tot uitvoer brengen van de oefening.

Leren door observatie.

Als een “zoeker”naar andere “zoekers”heeft gekeken ,zal het zoeken naar de mogelijke schat makkelijker worden. Wij zelf leren van kijken naar anderen heel erg veel. Zelf stimuleer ik mijn cursisten ook elkaar te observeren.

Ook bij hondentrainingen geldt dit dus. Door te observeren kun je voor je zelf een methode overnemen of verder ontwikkelen. Denk maar eens aan het schapendrijven. De volwassen getrainde hond laat aan de pup zien hoe het moet.

Er zijn zelfs herders die een jonge hond met een lijntje aan de halsband van de oudere hond vast binden en de jonge hond op deze manier het werk aan te leren hoe het moet. De oudere hond corrigeert gelijk de verkeerde wending/handeling van de jonge hond. Neem daarom en ook vanwege de socialisatie jonge honden mee naar de training.  

 Dichtbij trainen.

De hond[de zoeker] zal normaal de aanwijzingen volgen van diegene die het dichtbij hem is volgen.

De geleider is het dichtbij hem. Maar als deze te ver weg is raakt de hond zijn concentratie kwijt op de geleider en gaat handelingen doen die de geleider niet wenst. Wanneer je te ver weg bent van de hond is het voor een ongetrainde hond onmogelijk om de commando’s op te volgen. Je moet er voor zorgen dat je binnen de persoonlijke ruimte van de hond bent.

Op het moment dat de hond heeft geleerd respect en gehoorzaam te zijn ,kan men tussen de hond en de baas meer ruimte creëren.

Vandaar dat trainen aan de lijn wel heel belangrijk is.

Je hebt je hond dan ook meer onder controle.  

Het Spel.

Door oefeningen keer op keer te herhalen en de oefening leuk te houden voor beide partijen zal de oefening steeds verder ontwikkelen tot een perfect geheel.

Door spel[motivatie]in een oefening te bouwen houdt men de oefening leuk en ontspannen.

Het spel smeedt ook een band tussen de baas en de hond. De hond moet ook willen werken voor de baas en niet alleen om het vooruitzicht van de beloning. Maar omdat hij zijn baas wil plezieren. Langzaam tijdens de training komt de hond er achter hoe hij zijn baas gelukkig maakt. Door het stem en lichaamstaal welke de baas uitstraalt en laat horen komt de hond er achter wat de baas fijn vindt. Net zoals een vriendschap of een goed huwelijk

Heeft ook dit tijd nodig om zich te ontwikkelen. Door spel in te bouwen leert de baas de hond beter kennen en dit kan dan ook weer de band hechter maken.

Training Methodes. 

Er zijn verschillende methodes om net die ene oefening tot stand te brengen. Geen enkele methode is de perfecte methode. Hondentrainers weten dit .Zij gaan naar wedstrijden ,waar zij met elkaar discussiëren/filosoferen over een nog betere of andere methode. Zij leren nog iedere dag bij. Er voor openstaan is een hele kunst. Want sommige houden de oogkleppen liever op en staren zich blind op een bepaalde manier van trainen. In mijn ogen zijn er vier verschillende methodes zoals;

• De opportunistische methode. Via deze methode maken we gebruik van de handeling die in de gehoorzaamheid gewenst is. B.v. de zitoefening. Op het moment dat de hond gaat zitten springen wij hier op in en belonen onze hond meteen[binnen een halve sec.] via de click en brokje. Je kunt dit bij verschillende handeling doen. Denk eens aan de af,vangen en /of terug brengen van een speeltje,sta,of springen. Maakt niet uit wat. Je stem gelijk als de hond gewenst gedrag vertoond en beloont met een brokje. Deze reinforcesment methode laat de actie met commando samen gaan waardoor bij de hond een associatie gaat ontstaan. Ik zelf verleid de hond in een handeling,geef alleen een brokje bij de eerste keer en later na dat ze de hulp van mijn hand /handeling heeft begrepen geef ik pas het commando. Wanneer de hond weet wat zit is ,beloon ik pas weer als de zit recht is enz.  

• De compulsieve methode.

Deze methode gaat van negatieve bekrachtiging uit. Door middel van lichamelijk/of anderszins druk op of aan de hond. Bijv. d.m.v. voet,lijn,handen,enz.

Als we het kinderspel er even bij nemen ,krijgt het kind alleen de boodschap “koud”mee.De hulpen van warm en zwijgen vallen weg. Dus “koud”kan ook warm zijn. Alleen het weg blijven van de pijncorrectie is een signaal dat de hond het goed doet.

•         De inductieve/motivatie methode’s. De motivatie trainingen zijn alle methoden die positieve training en reinforcement beogen. Je geeft eten,speeltjes en andere voor de hond primaire levensbehoeftes. D.m.v. de clicker ,beloning en speel motiverende activiteiten positieve reinforcement toe passen. Vertaalt in het kind zijn spel ,krijgt nu de hond alleen “warm”hulpmiddelen. Het verder zwijgen kan voor de hond een “koud”signaal zijn. Waardoor hij gaat denken. Hij moet nu zelf immers uitvinden wat goed is en wat niet.

•       Een combinatie van methodes. De meeste trainers onder ons ,hanteren meerdere methodes, maar kiezen uit eindelijk voor een methode als uitgangspunt en waar ze mee verder willen gaan.

Momenteel is de Clicker methode[inductieve methode] erg in. Alleen slaat soms de klok een beetje te ver door.De methode wordt nu als heiligmakend gepropagandeerd. Wat ook weer niet erg gezond is.Ieder methode kent zijn hiaten.Het is een methode die het tegenovergestelde is van wat we jarenlang beoefend hebben.[compulsieve methode].Echter de goede dingen van vroeger moeten we niet gelijk maar weggooien omdat we nu met zijn allen gaan clickeren.

Een kind voed je ook niet alleen maar op door hem steeds te belonen bij de gewenste dingen en te zwijgen als het fout gaat.Een gezonde combinatie van beide [hoe je dit doet moet je voor jezelf uitvinden] ,met de ogen wijd open ,lijkt mij een beter standpunt.  

Bedenk dat ieder ras en iedere hond anders is.

Een methode die bij de een goed werkt ,werkt niet bij de ander. Mocht je nu bij een hondenschool zijn ,die methodes gebruikt die voor jou en je hond niet prettig zijn ,verwissel dan gewoon van school.

Ik hoop U enig inzicht te hebben gegeven. Ik wens U het allerbeste met uw vriend en of u nu voor de funn traint of op top niveau ,geniet van uw hond ,want ze zijn het waard!

Wanneer men gaat trainen met een hond is het nood- zakelijk dat de hond aandacht heeft voor datgene wat u hem wilt leren.

Als u vroeger met de rug naar de juf had gezeten dan had u niks kunnen leren.

Zo is dat bij het trainen van honden ook.

Aandachtsoefeningen zijn dus heel belangrijk en zeker niet te verwaarlozen. Zonder de aandacht van je hond kun je hem niks leren. Vroeger werd met geweld de hond tot prestaties gedwongen. Tegenwoordig doen we dat op een hond/baas vriendelijkere manier.

Ten eerste moet voorkomen worden dat de hond de fout in kan gaan en ten tweede moet het aandacht geven aan de baas leuk zijn. Dit geschiedt dan door middel van motivatie/aandachtstraining.

Op het trainingsveld hoor je  geregeld : mijn hond let niet op en thuis wel. Wanneer ik me nu in de hond verplaats,iets dat essentieel is om een hond te trainen,zou ik ook de andere honden het lekker ruikende plekje/boom/lantarenpaal interessanter vinden dan mijn baas die 10 keer achter elkaar het zelfde commando roept,net een vastlopende elpee. Je moet er dus iets tegenoverstellen ,waardoor hij/zij jouw interessanter vindt. Ik wil u enkele wenken geven hoe u dit kunt bereiken. De methodes zijn niet door mij zelf bedacht. Die eer komt mij niet toe, maar de deskundigen waar ik les van heb gehad en de mensen die deze methodes bedacht hebben,ben ik zeer dankbaar.

Ik zal u dus proberen de oefening te beschrijven,in de hoop dat u er iets aan heeft.

Je begint door bij iets timide honden brokjes op de grond te laten vallen eer je gaat trainen,ongeveer bij 3 keer trainen ,kun je daar mee stoppen. Dit is om de iets angstige hond de trainingsplek interessant te laten worden. De hond is wel steeds aangelijnd.

Dan kun je gaan proberen ,achterwaarts te lopen de hond met je meenemend ,op het moment dat hij/zij u aan kijkt maakt u een blij geluid[zeg b.v. vriendelijk zijn naam] en geeft u de hond een brokje. Wanneer hij/zij niet kijkt dan bent u stil. Deze oefening kunt u altijd blijven doen. De hond leert zodoende dat als hij/zij u aan kijkt dit iets oplevert. Later kunt u de brokjes afbouwen.

Dan kunt u de hond aan een paal van de wei,of iets degelijks vast binden,u gaat van de hond af lopen en gekke geluidjes maken,dansen en springen,u loopt op hem af bij aandacht u kunt hem een brokje geven. Niet zijn naam noemen. Kijk hem ook niet direct aan bij uw gekke bewegingen. Wel op het moment dat u hem beloont.

U gaat voor de hond staan,bij een pup gaat u op de knieën zitten. Houd nu een brokje voor zijn/haar neus. Verplaats uw hand naar uw borst tussen de ogen van u en de hond. Kijkt hij/zij meteen belonen. In het begin nog geen commando geven,pas later als hij/zij door heeft wat de bedoeling is. Een commando kan zijn :Let op,kijk of watch it. De tijdsduur tussen belonen en de aandacht vasthouden wordt langzaam opgebouwd. Van 1 tel tot 1 minuut[maar niet te snel].Zoek daarna langzaam meer afleiding op ,een stil parkeerplaatsje ,daar weer beginnen met 1 tel tot 1 minuut enz. tot u midden in een winkelcentrum kunt staan.

Speel met een speeltje achterwaarts ,stop dan ,geef commando los , houd het speeltje voor de borst[bevriezen dus] net als het brokje. Bij aandacht zeg je let op en geef je het speeltje gelijk weer terug. Dan vast en verder spelen. Dat bevriezen kan men ook in tijd opbouwen. Het speeltje kan ook de touwlijn zijn,let op musceton aan de uiteinden. Zo heb je  zijn speeltje[touwlijn] in de wedstrijd altijd bij je.

Zo zijn er nog wel een heleboel meer methodes te bedenken. Wat ik gewoon wil laten zien is dat het niet aan de hond ligt dat hij geen aandacht kan geven wanneer het hem niet geleerd is,maar aan de handler en zijn instructeur.

Aantal commando's

De zit

Pak eens een klein stukje honden snoep of wat ik graag gebruik 1.4 deel van een Frolic brokje of Smakkos van Pedigree. Houdt dit vervolgens vlak voor de neus van de hond. Hij zal het graag willen hebben en probeer maar eens of hij het volgt als u uw hand een beetje heen en weer beweegt. Als dit lukt beweegt u het snoepje van vlak voor zijn neus iets naar boven en naar achteren. De pup wil het snoepje graag blijven volgen en de kans is groot dat hij daarbij op zijn kontje gaat zitten. Nu [binnen 1 seconde] geeft u het snoepje.

 Pas als u zeker weet dat de hond op deze handelingen van u gaat zitten kunt u het stemcommando gaan toevoegen. Op het moment dat de hond in beweging komt geeft u het commando “zit”. Als hij dit doorheeft, en daar gaat best een tijdje overheen, kunt u uw handelingen gaan vervangen door alleen nog maar het stemcommando.

De Af

Ach,er zijn natuurlijk vele wegen naar Rome.Dus ook bij de oefening af.

En een goede instructeur heeft voor ieder oefening en fase wel een stuk of 10 in zijn "rugzakje".

De meest gebruikte methode hierbij is dat als de hond zit u het snoepje eerst loodrecht naar beneden beweegt en dan heel langzaam naar voren[niet te ver,want dan gaat hij staan]. De hond zal het snoepje willen blijven volgen en de makkelijkste manier om dit te doen is door zijn voorpootjes zakken. Als hij ligt moet u hem natuurlijk wel weer binnen 1 seconde het voertje geven.

Mee op reis

Commando: Hoog, In - In de auto, bus of trein springen

Commando: Kom maar, Uit - Uit de auto, bus of trein springen

De hond moet leren zich netjes en rustig te gedragen in een vervoersmiddel. Op die manier kan de hond op allerlei leuke plaatsen komen wat anders te ver weg zou zijn.
Enkele belangrijke regels waar wij als baas rekening mee moeten houden.

• In verband met de verkeersveiligheid en om ongelukken te voorkomen, springt de hond altijd op commando en aangelijnd uit de auto.
   

• De hond gaat altijd op commando in de auto om te voorkomen dat hij de boodschappen plet, met vieze poten/lijf op een niet voor hem bestemde plaats of zelfs op een al in de auto aanwezige passagier springt.
   

• De hond moet rustig in de auto achter kunnen blijven, zonder vernielingen aan te richten of te blaffen. De hond mag niet tegen de ramen opspringen, blaffen of grommen als er iemand met of zonder hond langs de auto loopt.

Tijdens het rijden is het verstandig om de lijn aan de halsband te laten zitten. In noodsituaties is de hond gemakkelijker te pakken. De hond kan door b.v. een ongeval in een shock of in paniek raken. In beide gevallen is de hond niet meer aanspreekbaar.

Als de hond alleen in de auto moet achterblijven is het verstandig om de riem los te koppelen en ergens anders in de auto neer te leggen. Zo kan de hond nergens aan blijven haken.

Ben je bang dat de hond uit de auto zal springen voordat hij een commando heeft gekregen dan is het niet onverstandig om de lijn tijdelijk een stukje naar buiten te laten hangen als men de deur/klep sluit. Door de riem vast te pakken voor je de deur open maakt heb je de hond meteen onder controle zodat hij niet zomaar de weg op kan lopen met alle gevolgen van dien.

Laat de hond als deze door de zijdeur in en uit de auto moet, altijd aan de stoep kant in en uit de auto springen.

Een hond vervoeren we nooit in een afgesloten kofferbak. De hond heeft dan niet genoeg ventilatie en kan mogelijk stikken.

Meestal zit de hond achterin, leer de hond echter ook op de vloer bij de geleider te blijven zitten voor als de hond een keer met een ander mee moet rijden.

Methode: in/uit de auto springen (opbouw in fasen)

• Zorg dat de hond aangelijnd is en open de deur/klep van de auto. Laat de hond enkele seconden wachten en lok hem met een brokje in de auto. Geef de hond evt. het commando 'blijf' en sluit de deur/klep van de auto. Ga zelf op de bestuurdersstoel zitten. Na enkel seconden stap je weer uit de auto en opent de deur/klep van de auto om de hond er uit te halen. Laat de hond enkele seconden wachten voordat hij een commando krijgt om uit de auto te springen. Speel nu even met je hond.
   

• We doen hetzelfde als in fase 1 alleen nu starten we de auto. Als je hond rustig is ga je een klein rondje rijden.
   

• De afstand kan nu worden vergroot. Ga echter niet direct super veel kilometers rijden maar bouw de afstand met beleid op.

In de auto achterblijven

• Lijn de hond af waarna je de deur/klep weer sluit. Loop enkele meters van de auto vandaan. Kom echter weer direct terug naar de auto en beloon je hond rustig.
   

• Doe hetzelfde als in fase 1. Loop nu echter wat verder bij de auto vandaan waarna je weer terug komt en de hond rustig beloont.
   

• Doe hetzelfde als in fase 1. Loop nu echter uit het gezichtsveld van de hond en kom direct weer terug. Ook nu belonen we de hond weer rustig.
   

• De tijd dat je uit zicht bent van je hond kun je nu uit gaan bouwen. Doe dit telkens maar met enkel seconden.

Komen op bevel

Commando: Kom hier, Kom voor

Het komen op bevel is één van de belangrijkste oefeningen in de opvoeding en training van de hond. Het is dan ook belangrijk dat deze oefening nauwkeurig opgebouwd wordt om een stabiele hond te krijgen die altijd direct komt als hij geroepen wordt.

De hond moet geleerd worden dat hij altijd direct moet komen als hij geroepen wordt.
De hond zal alleen maar komen als hij weet dat er voor hem een geweldige beloning volgt na het komen. Het is daarom belangrijk dat de hond altijd wordt beloond als hij bij je is gekomen.

Methode: enthousiast roepen

• Bedenk wat je hond erg leuk of lekker vind. Je hond is gewoon aangelijnd. Als  je hond zomaar ergens naar kijkt roep je, je hond bij zijn naam en het commando 'kom hier'. Laat je hond duidelijk zien wat voor lekkers je voor hem hebt zodat hij nieuwsgierig naar je toe komt gelopen. Het is belangrijk dat je, je hond enthousiast roept om hem te stimuleren direct en in een vlot tempo naar je toe te laten komen.
  Als je hond bij je is, speel dan even met hem om te benadrukken dat jij, zijn baas, super leuk bent.

• Iemand houdt nu je hond vast aan de halsband. Lijn nu je hond af en loop een paar meter bij je hond vandaan. Je draait je om en roept enthousiast je hond bij zijn naam en weer het commando ' kom hier'. De hond zal nu naar je toe gerend komen en zijn beloning in ontvangst nemen. Hoe enthousiaster de baas is, hoe enthousiaster ook de hond zal zijn. Speel weer even met je hond waarna je hem aanlijnt. 
  Let op! Denk eraan als je je hond wil aanlijnen nooit naar je hond te grijpen om hem te vangen. Dit lukt je namelijk geen vijf keer. Om je hond op een rustige manier aan te lijnen pak je in de ene hand een brokje. Terwijl je je hond dat brokje geeft benader je met je andere hand de hond van onder de kop om rustig de halsband vast te pakken. Nu kun je, je hond aanlijnen.

• Doe nu hetzelfde als in fase 2 maar laat nu je hond eerst gaan zitten voor je hem wilt aanlijnen.

• De afstand kan nu iets worden vergroot. Ga nu ongeveer vijf meter bij je hond vandaan voor je hem naar je toe roept. Ga niet te snel met het vergroten van de afstand. Vergroot de afstand iedere keer met enkele meters.

• Er komen nu aan twee kanten van de hond andere combinaties baas met hond te staan. De overige prikkels worden nu dus wat groter.

• De afstand tussen de twee rijen met honden wordt nu nog kleiner.

• De honden zijn nu allemaal los. Roep ook nu weer je hond naar je toe.

Vergeet niet dat de beloning voor de hond leuker moet zijn dan de andere aanwezige prikkel om de hond de oefening naar behoren te kunnen laten uitvoeren.

Staan

Commando: Staan, Sta, Stand (eng.)

Dit commando is zeer gemakkelijk b.v. tijdens het borstelen van de hond, om de poten op te kunnen tillen om de kussentjes van de voet te controleren e.d.
Van de verschillende positiewisselingen is deze oefening de moeilijkste om aan te leren.

De voorkeur gaat er naar uit om de hond te laten staan met de achterhand omhoog zodat de voorpoten op dezelfde plaats blijven staan. Wel vergt dit iets meer handigheid van u, de geleider.

Methode: brokje

• Ga voor je hond staan met de riem in de linkerhand en een beloning in de rechterhand. Laat de beloning aan de hond zien zodat hij op de beloning is gefixeerd. Beweeg nu je rechterhand naar de borst van de hond net tussen de voorpoten. De riem wordt met de linkerhand iets strak gehouden om de hond steun te geven tijdens het gaan staan. Als de hond staat haal je de druk van de lijn en beloon je de hond met je stem en het koekje.
   

• We gaan nu de hond het commando wat erbij hoort aanleren. Men geeft nu eerst het stemcommando en maken daar direct achter aan de bewegingen om de hond te laten staan.
   

• Na het meerdere malen herhalen van fase 2 ga je een keer het commando geven zonder verder andere hulpen te gebruiken. Mocht de hond niet op het stemcommando alleen reageren gebruik dan de handgebaren ter ondersteuning.
   

• Na het altijd belonen van het uitgevoerde commando gaan we nu over naar interval belonen. Dit betekent dat de hond nu alleen nog af en toe wordt beloond op die momenten dat hij de oefening geweldig goed heeft uitgevoerd.

Methode: stapje naar voren (opbouw in fasen)

• De hond zit naast de geleider. De geleider pakt een brokje in zijn linkerhand en laat dat aan de hond zien zodat hij op het brokje gefixeerd is, de geleider zet nu met het linkerbeen een klein stapje naar voren. De hond zal het brokje volgen en daardoor opstaan.
   

• Er moet nu een commando aan gekoppeld worden. De geleider geeft met zijn stem het commando en maakt dezelfde handelingen als in fase 1.
   

• De geleider geeft nu na een aantal keer fase 2 achter elkaar herhaald te hebben alleen het stemcommando aan de hond.
   

• Na het altijd belonen van het uitgevoerde commando gaan we nu over naar interval belonen. Dit betekent dat de hond nu alleen nog af en toe wordt beloond op die momenten dat hij de oefening geweldig goed heeft uitgevoerd.